خدایا کمک کن تو مناقصه برنده بشم

بنظرم منطق برای زندگی کردن بهتره. واقع بینانه نگاه کنیم، چیزی بعنوان عشق وجود نداره یا اینطور بگم که عشق زمانی میتونه اتفاق بیافته که اول از همه، جنبه نیاز ج_نسی انسان برآورده شده باشه. همه تو جوونی عاشق شدن یا بهتره بگم فکر کردن که عاشق شدن. اون عشق جوونی، ماحصل یک هیجان هست که نیاز ج_نسی انسان باعثش شده. در عشق واقعی کوچکترین ذره‌ای نیاز ج_نسی وجود نداره. عشق واقعی بین زن و مرد فقط و فقط زمانی رخ میده که هم زن و هم مرد هیچ نیاز ج_نسی نداشته باشن و فقط همدیگه رو دوست داشته باشن. که اونم اولش عشق یکطرفه هست و باید شانس بیاریم و تفاهم باعث عشق دوطرفه بشه. خلاصه این همه نوشتم که بگم تا زمانی که نیاز ج_نسی برآورده نباشه عشقی اتفاق نمیافته. اما فیلم «یک فیلم کوتاه درباره عشق» اثر کیشلوفسکی مفهوم عشق واقعی رو به خوبی گفته.ازدواجی که به بهانه عشق برای برآوردن نیاز ج_نسی انجام بشه بنظرم معنی نداره. بنظرم اکثر ازدواج ها از این نوع هستن. نظر؟ خدایا کمک کن تو مناقصه برنده بشم...

چندیست دلم یکدله با فتنه‌گران است / این هم به یقین معجزه دور زمان استچون فتنه گری بانگ عدالت طلبی شد / دل‌ بهر خدا یکدله با فتنه گران استبیداد چو شد میوه آزادی و قانون / بی‌چاره دلم عاشق ظلم و خفقان استجائی‌ که چکد خون دل‌ از ابر بهاری / والله که بهاران خجل از فصل خزان استروزی که شب قدر بود شام جهالت / قرآن متنفر ز حلول رمضان استزاهد که وضویش همه از خون دل‌ ماست / تکبیر نمازش به یقین ننگ اذان استدیروز چو حلقوم ندا غرقه خون شد / فردا به خدا روز ندای همگان استبا مرگ دو صد آرش و سهراب و سیاوش / این مام وطن دل‌ نگران دل‌ نگران استدیدیم به دنبال هوا و هوس شیخ / هر لحظه فرامین خدا در نوسان استچون با تو جهنم شده این ملک اهورا / بی‌ تو به یقین غرفه‌ای از باد جنان استما را چه به بدبختی لبنان و فلسطین / جائی‌ که وطن یکسره در آه و فغان استای غره به همدردی با غزه و اعراب / آن کرد و بلوچ است که در حسرت نان استهر چند نبینی تو ولی‌ ملت ایران / شیریست که بر پرچم خورشید نشان استبر ملت ما تکیه کن ای شیخ که بینی‌ / هر گوشه یکی آرش با تیر و کمان استسوگند خدا را به قلم نیز نخواندی / در کیش‌ تو اصحاب قلم مدیحه خوان استاز بس که شکستید قلمهای مخالف / هر نشریه ماتم کده اهل بیان استبر دوش من بر ستم را هله ای شیخ / این بار گران بار گران بار گران استاین بانگ نه بانگیست که از یاس بر آید / حلقوم امید است که با جامه دران استمصطفی بادکوبه‌ایپی‌نوشت: بنده نه مصطفی بادکوبه‌ای رو میشناسم و نه هم نظرم. این شعر رو فقط دیدم قشنگه اینجا آوردم.‌ در واقع بیت محبوبم اینه: «بیداد چو شد میوه آزادی و قانون / بی‌چاره دلم عاشق ظلم و خفقان است» خدایا کمک کن تو مناقصه برنده بشم...

بنظرم دنیا خاصیت خود‌نابودی داره. آدمایی رو پرورش میده که میتونن اثرات مثبتی تو پیشرفتش داشته باشن. اما یهویی اونها رو حذف می‌کنه. خدایا کمک کن تو مناقصه برنده بشم...